Анатоль Трафімчык: гісторык, публіцыст, літаратурны крытык.
Шмат цікавых людзей нарадзілася на Ганцаўшчыне, якія сталі выдатнымі ў розных галінах навукі. Сёння мы раскажам пра нашага земляка з вёскі Вялікія Круговічы, кандыдата гістарычных навук, Анатоля Трафімчыка. Для гэтага ёсць адмысловая нагода – 7 лістапада выйшла ў свет пятая кніга нашага земляка.

Анатоль Трафімчык / Фото: Петр Гузаевский
Новая кніга змяшчае аналітычныя рэцэнзіі на матэрыялы па гісторыі іншых аўтараў. “Кнігу характарызуе набор смеласці, неардынарнасці ды іроніі. Таму варта разлічваць, што яна выкліча цікавасць у самага запатрабавальнага чытача, нягледзячы на яго ўзрост і ступень абазнанасці ў той ці іншай тэме гістарычнага мінулага”, – сказана ў анатацыі да кнігі. “Гэта навукова-папулярная літратура для выбраных чытачоў, якія цікавяцца гісторыяй”, – патлумачыў Анатоль Трафімчык. Кніга можа зацікавіць не толькі аматараў гісторыі, але і прыхільнікаў жывога слоўца, бо мова крытыка, як і яго асоба неардынарная.
У гэтым можна ўдасканаліцца, калі прачытаць крытычныя артыкулы Анатоля Трафімчыка, або яго вершы. У арсенале гісторыка тры літаратурныя зборнікі: першы “Пасведчанне аб нараджэнні”, другі – “Ноты Цноты”, трэці зборнік “Лірыка лірыка”, а таксама брашура “Тадэўш Касцюшка ў беларускім мастацкім слове” і шмат іншых артыкулаў і газетных публікацый. Сярод яго прац ёсць вельмі цікавы і каштоўны для аднавяскоўцаў Анатоля гістарычна-краязнаўчы нарыс “Мая маленькая радзіма” аб гісторыі ўзнікнення вёскі Вялікія і Малыя Круговічы. “Землякам ахвяруецца”, – падпісаў А. Трафімчык сваю працу і зў гэтага ўсё зразумела.
Дзеля справядлівасці трэба адзначыць, што аўтар не кічыцца сваёй працай, а надварот. “А гэта так, дрындушкі, сказаў бы Купала”, – ахарактарызаваў свае друкаваныя выданні Анатоль Трафімчык і прапанаваў адкласці публікацыю аб на пазнейшы час. “Вось калі выйдзе ў свет кніга пра Круговічы, гэта будзе добрая нагода”, – сказаў А. Трафімчык.
Гэта не адзіная задумка аўтара, рэалізацыяй якой ён будзе займацца ў бліжэйшы час акрамя асноўнай працы. У яго шмат планаў, але як сапраўдны творца, ён пакуль захоўвае інтрыгу. Па-мойму, Анатоль Віктаравіч сціплы, але бяспрэчна выдатны. Праўда, сам аўтар не згодзен з гэтым.
“На мой погляд, выбітным з’яўляецца чалавек, які ў нечым вылучаецца з агульнага шэрагу. Наўрад ці Вы зможаце абгрунтаваць, чым і ў якой вобласці вылучаюся я. Такіх мільёны”, – тлумачыць А. Трафімчык.
Мы разумеем яго сціпласць і не будзем спрачацца з аўтарам. І ўсе ж папрасілі адказаць на некалькі пытанняў.
1. Аб сабе…

Што тут расказваць… Кругавец я. Сям’я звычайная. Закончыў Брэсцкі філфак, а потым дзве аспірантуры, у тым ліку на Украіне. Там і абараніў кандыдацкую дысертацыю па гісторыі. Сёлета
ажаніўся. Як бачыце, ёсць шмат людзей больш цікавых чым я.
2. У чым ваша адметнасць, і якія ёсць дасягненні ў навуцы, у жыцці?
Нічым асаблівым. “Дасягненняў”, што маю я, поўна ў іншых. Сярод тых, хто займаецца навуковымі даследаваннямі, няма нічога дзіўнага, напрыклад, у 100 публікацыях у розных, у тым ліку замежных, выданнях. Таму дарэмна Вы распытваеце пра нейкія мае дасягненні. Будаўнік кладзе цэглу – гэта Вы лічыце дасягненнем? Думаецца, не. Так і ў навуцы. Толькі ў ёй свае цаглінкі. Хаця, канешне, ёсць і геніяльныя будаўнікі, вучоныя. Але іх адзінкі!
3. Дзе вы зараз працуеце? Ці займаецеся навуковай працай?
Працую ў музеі Якуба Коласа. Навуковую дзейнасць не пакідаю. Там-сям выходзяць артыкулы.
4. Як прыйшлі ў навуку? З чаго ўсё пачыналася і хто паўплываў на ваш выбар ў прафесіі, творчасці?
У жыцці любога чалавека існуе шмат прычын, якія паўплывалі на выбар шляху. Калі браць школу, напрыклад, то ў маім выпадку трэба адзначыць Уладзіміра Іванавіча Муху – гісторыка і Вячаслава Іосіфавіча Несцерука – рускага філолага. Гэта Настаўнікі з вялікай літары. Увогуле Круговіцкай школе шанцуе на добрых педагогаў.
5. Ваш унёсак ў развіццё Ганцавіцкага раёна?
Якога раёна? Ганцаўскага? Дык я ў ім практычна не жыву даўным даўно. Хіба вось хацеў бы кнігу выдаць пра Круговічы. Шукаю мецэната. На жаль, сённяшняе кіраўніцтва раёна (у адрозненне ад колішніх часоў) халаднавата адносіцца да культуры і мастацтва. Гэта заўважыў не толькі я, але і знакамітыя літаратары Ганцаўшчыны. Але, спадзяюся, што можа свята беларускай пісьменнасці, якое плануецца правесці ў Ганцавічах у наступных годзе, паўплывае на тое, каб у кіраўніцтва раёна з творчымі людзьмі былі больш плёнае супрацоўніцтва.
Новости
- 20:08 26.01 Как в Брестской области решают кадровую проблему в медицине и образовании
- 17:35 26.01 Обзор лучших мировых производителей УЗИ аппаратов
- 17:28 26.01 Ночные морозы до -12°С прогнозируют синоптики на ближайшие выходные
- 16:34 26.01 В Беларуси упали продажи водки и вина: что теперь пьют в стране?
- 16:20 26.01 Беларусбанк вводит ограничения по банковским карточкам. Говорят, что это защитит от мошенников
- 15:40 26.01 Лесхоз в Брестской области продал продукцию без предоплаты и лишился денег
- 14:33 26.01 Скорая помощь насмерть сбила пешехода в Бресте
- 12:36 26.01 В Беларуси изменили сроки действия справок о состоянии здоровья
- 11:06 26.01 Где в Брестской области собираются ремонтировать дороги и мосты
- 09:10 26.01 У сельчанина в Березовском районе нашли арсенал боеприпасов
- 23:16 25.01 От горшков до автомобилей предлагают производить в Беларуси
- 22:10 25.01 Топ самых дорогих авто, которые продают в Пинске
- 20:00 25.01 Очень много вопросов: в Беларуси продлили прием жалоб на работу коммунальных служб
- 19:22 25.01 В Ганцевичах на двух улицах отключат холодную воду
- 17:32 25.01 В Ганцевичах продают «сервелат с коньяком»: можно ли от такой колбасы опьянеть?
- 17:02 25.01 Крупнейшие МФО меняют собственников на российских владельцев
- 16:57 25.01 Можно ли в Беларуси покупать акции и облигации?
- 16:53 25.01 Нужно ли покупать чехол на руль?
- 15:39 25.01 В одном из районов Брестской области на несколько деревень стало меньше
- 13:28 25.01 Стало известно, где в Брестской области хотят построить новые молочные фермы
Из рубрики
Фармацевт из Ганцевичей стала стилистом и может зарабатывать в любой стране мира
После медицинского колледжа ганцевчанка Елена Секач «выкупила» диплом, чтобы не отрабатывать второй год по распределению и переучилась на стилиста. Теперь она может жить и зарабатывать даже в Америке.
«Волшебная палочка» – главный инструмент ганцевчанки
Эта женщина с детства «заболела» вязанием крючком. Но до выхода на пенсию у 59-летней ганцевчанки Марии Денисени не было времени заниматься своим хобби. Зато теперь она вяжет с удовольствием. Потому что знает: ручное творчество сейчас особенно ценится, ведь это оригинальные изделия, выполненные в единственном экземпляре.