Адзін дзень з жыцця жонкі-гультайкі

Жонка гультайка / Фото: http://foma-magazine.livejournal.com

Як бы крыўдна ні гучала, але наша жаноцкая праца непрыкметная. Часта мы чуем ад мужчын : «Што ж ты цэлы дзень рабіла?»

Канешне, не ўсе мужчыны так лічаць, але тым з іх, каторыя прытрымліваюцца гэтай думкі, хацелася б трошкі адкрыць вочы.

Успомніце, паважаныя: вы выходзіце з дому на працу – у вашай кватэры прыгожа, акуратненька, чысценька; прыходзіце з працы – застаяце тую ж самую карціну, і ў вашу галаву міжволі прыходзіць думка, што жонка цэлы дзень гультаявала…

А калі б убачылі вы, што робіцца ў кватэры хаця б за гадзіны дзве да вашага прыходу, вам адназначна стала б дрэнна.

У мяне падрастае маленькая дачка. З дня ў дзень, з таго часу, як яна навучылася хадзіць, з асаблівай стараннасцю ў кватэры «пералічваецца» колькасць адзення і бялізны ў шафах, камодах, скрынях – стабільна некалькі разоў на дзень.

І моўчкі мы, матулі, хаваем усё дабро назад, цярпліва складваючы рубчык да рубчыка, а не па-мужчынску закідваючы ўсё ў шафу кучай за адну хвіліну. З вялікай ахвотай дзеткі нам «дапамагаюць» на кухні: трасуць вядро са смеццем, купаюцца ў муцэ ды крупах.

Ежа. Колькі часу ідзе на яе прыгатаванне! А колькі страў за день патрэбна прыгатаваць маленькаму:  кашку, амлецік, супчык і іншае.

Пра прыём ежы маленькімі дзеткамі можна пісаць кнігу. Бывае, патраціш цэлую гадзіну, перш чым накорміш дзіця. Пры гэтым увесь час ходзіш з лыжкаю па кватэры, стараешся што-небудзь упіхнуць у рот крывіначцы, а з лыжкі капае, ды і дзіцятка часам выплёўвае ежу – як вынік, брудная падлога, бруднае адзенне мамы і дзіцяці. Сама ж маладая матуля есць на бягу, і прыгатаваная зранку кава можа прастаяць да вечара.

Посуд. Мужчыны, трэба, каб вы ведалі: мы мыем талеркі не толькі пасля абеду ці вячэры, мы мыем посуд увесь час, а колькі яго забруджваецца ў час прыгатавання ежы: таркі, малаткі, стальніцы, венчыкі, бляхі для выпечкі, нажы – адны пліта ды ракавіна колькі часу патрабуюць!

Прыгожы знешні выгляд. Кожны мужчына марыць бачыць сваю жонку зоркай кожны дзень, але зорнасць у дэкрэтным адпачынку патрабуе таксама некаторых намаганняў… Знаёмая карціна: маці спрабуе хуценька падфарбаваць вочы, а дзіцятка тым часам трасе касметычку і падфарбоўвае сцены.

Мыццё адзення.  Пральная машына ёсць – значыць, праблем няма! Таму, як правіла, гэтая праца не ўлічваецца. Але каб толькі ведалі мужчыны, колькі ў перапынках паміж мыццём з дапамогай машыны мы перамываем рукамі… Да ўсяго ж, машына мые, але ж сама не развешвае бялізну на шнурок і тым больш не прасуе яе.

Нельга забываць і пра штодзённую прагулку па свежым паветры: на яе таксама не так лёгка сабрацца, асабліва калі малое не любіць апранацца. Ды яшчэ адна справа не з лёгкіх – прыйдзецца некалькі лесвічных пралётаў пранесці малога на руках.

Я пералічыла, мабыць, толькі палову таго, што выконваюць з дня ў дзень жанчыны. У мужчын, напэўна, не менш спраў, але ж папрокі часцей за ўсё ляцяць у наш бок, таму мы абараняемся як умеем!

Мужчыны, ні ў якім разе не крыўдуйце! Вы зарабляеце грошы, і гэта вельмі пачэсна. Але ж і мы, жанчыны, не сядзім на адным месцы, бо таксама працуем, стараемся вам дагадзіць! Таму ў наступны раз, калі заўважыце жонку за праглядам «Давай поженимся», скажыце каханай: «Паглядзі яшчэ і «Пусть говорят», а я тым часам посуд памыю!»

Беражыце сваіх каханых!